14-09-2005 @ 18:55
door Sicco RoukemaThe Tea Party "Seven Circles"(SPV)Het vervolg op The Interzone Mantras uit 2003 mag er ook weer zijn. Je houdt van ze of je haat ze. Met The Tea party is er geen middenweg. Hun mix tussen Led Zeppelin, Oosterse klanken en The Doors moet je liggen. Alsof de wereldwinkel een rock n roll advies geeft. De liefhebbers van deze band zijn echter nog nooit teleurgesteld en daar kunnen maar weinig bands aan tippen. Vanaf hun debuut album The Tea Party uit 93 leveren ze albums af die zeer consistent zijn in kwaliteit en stijl. Zo ook weer deze Seven Circles. De fans zullen hun vingers aflikken bij de robuuste riffs van nummers als Writings On The Wall, hun typerse Oosterse crossover sound in Luxuria of de potentile single Stargazer. Kwaliteit staat hoog in het vaandel bij The Tea Party en Seven Circles is daar wederom het levende bewijs van. Fear Factory "Transgression"(Roadrunner / CNRentertainment)Het vorig jaar verschenen Archetype kreeg zeer goede kritieken in Nederland. Waarschijnlijk te wijten aan de moeilijke situatie waarin de band zich bevond, klonk dit album ongelofelijk agressief. Met Transgression is de de band weer in een wat rustiger vaarwater gekomen en is de nadruk komen te liggen op het schrijven van goeie songs ipv agressieve songs. Het zijn op dit album dan ook de minder heavy songs die opvallen. Empty Vision en New Promise. Mooi gezongen en met veel drama gebracht. Empty Vision heeft wel wat heavy stukjes, maar de melodie wint het van de opgefoktheid. Opener 540,000 Fahrenheit is door ritme en briljant drumwerk een nummer om van te dromen. De trashmetal voert de boventoon in nummers als Transgression en Spinal Compression. Minpuntje is de U2 cover. Absoluut niet slecht gedaan, Bell zingt het ook uitstekend, maar het is zo afgezaagd. Buiten dat, os Transgression een album waarop Fear Factory volledig in balans is en veel kanten van zichzelf laat zien. Kings X "Ogre Tones"(SPV/ Inside Out / Rough Trade)De meest onderschatte hardrockband ever levert haar 11e studio album af. Achter de knoppen zat Michael Wagener (Accept, Dokken, eva) die een zeer goeie klus heeft afgeleverd. Mijn God, wat een heavy sound. Eerste nummer Alone is gelijk een knaller en kent een uitstekend refrein. In Stay legt Tabor veel drama in zijn zanglijn. Bebop begint megaheftig, maar blijkt ook een pakkende track (alleen jammer van de tekst a wop bop a lu bop a wop bam boo). Honesty is een mooie akoestische track. De meeste songs kunnen buigen op heerlijk zware riffs en gouden vocalen en prachtige zang harmonien. Ogre Tones is weer een prachtplaat geworden van n van de beste hardrockbands die deze wereld heeft gekend. Journey "Generations"(Frontiers / Rough Trade)Bij de eerste tonen van Faith In The Heartland laat Journey weer horen heer en meester te zijn binnen de AOR. Wat een breed geluid, schitterend gitaarspel, prachtige vocalen en een uitgebalanceerde compositie. Ieder lid van de band neemt de leadvocalen waar op het album. Waar hoor je dat nog? Drummer Ross Valory heeft de ruigste stem en hij neemt het David Lee Roth achtige en snelle Gone Crazy voor zijn rekening. Generations is een zeer afwisselende plaat en een stuk ruiger dan voorganger Arrival. Knap dat een band na 20 jaar de lat nog steeds zo hoog legt en dat met gemak weet te halen. Een must voor AOR liefhebbers.Xcarnation "Grounded"(Frontiers / Rough Trade)Industrial rock op Frontiers gemaakt door de Turkse Eroglu. Zoveel Turkse rock muzikanten zijn er niet en industrial op Frontiers is ook al redelijk exclusief. Eroglu krijgt hulp van ondermeer Kip Winger en King Crimson drummer Pat Mastelloso. Zijn industrial is de catchy variant zoals ook God Lives Underwater die maakt. In Desperately Sad begrijp ik waarom dit uitgebracht wordt door het Frontiers label. In dit nummer wordt de crossover tussen AOR en industrial gemaakt. In Reason Top Believe komen daar ook nog eens etnische klanken bij. Grounded is niet altijd even boeiend, maar er staan een paar aardige tracks op.