09-08-2006 @ 08:56
door Sicco Roukema
Crack ov Dawn "White Line"
(Equilibre)
Op hun vorige album kwam er bloed uit de neus van het model lopen en nu heet het tweede album White Lines. Ik zie hier in ieder geval een rode draad. Deze Franse band waarvan de bandleden namen hebben aangenomen als Britney Beach en Sexy Sadie draagt meer make-up dan Nikkie Nicole en maakt een soort glammetal wat zij zelf liever shock pop noemen. Een hoop blabla van deze poseurs die niet veel origineels ten gehore brengen. Voorspelbare shit met wat industrile invloeden.. Jaren 90 alternative zonder originele inval. Mag erdan allemaal mooi uitzien, de inhoud is een stuk minder. Maar dat komt wel eens vaker voor
Terror "Always The Hard Way"
(Trustkill / Roadrunner / CNR entertainment)
Terror maakt hardcore met een metal rand. Alles heeft deze band in zich. Moordend snelle swing stukken, moshparts, mega strakke riffs en natuurlijk veel woede. De fans worden op hun wenken bediend. Geen hardcore fan zal zich hier een buil aanvallen en ook metal fans kunnen deze schijf waarderen naar mjin mening. Denk aan Madball, Hatebreed en Agnostic Front en je hebt een goed beeld van waar deze band voor staat. Naar goed gebruik komen er ook weer allerlei gasten langs zoals Eddie Sutton van Leeway en Aaron van Deaththreat. Ook in dit geval geeft het best een meerwaarde.
Duitse Herder "Blitzkrieg Bark"
(Den Cacten Kweeker)
Wooow, de tefen van de Duitse Herder zijn weer losgelaten op de mensheid. Samen met hun hondsdolle bandleden smijten ze een stel hapklare hondebrokken van vuige punkrock op ons af. Of de honden er geen brood van lusten. Met opener Ti Scopp Domani bijten ze zich vast in je spiekers en blaffen 5 nummers lang keihard door. In Comb Over heeft en vuige hardrock riff bezit genomen over hun punkgenen. Watch Your Back is weer een lekker snelle track (zelfs met mondharmonica) en naar mijn idee zetten deze bitches woord bij daad. Kortom een kutrecensie schrijven is uitgesloten, want dan zal ik eindigen als een Dead Boy. On your knees boys and girls voor dit brute schijfje (en min God, wat een mooi artwork!!)respect
Underoath "Define The Great Line"
(Virgin / EMI)
De screamo van dit jonge gezelschap breekt behoorlijke records in Amerika. Maarliefst op nr 2 kamen ze binnen in de Billboard. Maar ja, deze gasten uit Florida zagen hun debuut ook al 350.000 keer over de toonbank gaan. Een goede opvolger dus deze Define The Great Line. Schreeuwzang en melodieus gitaarwerk zijn kenmerkend voor Underoath, maar de band experimenteerd ook middels het instrumentale Salmarnir (erg spiritueel) of het zeer goed opgebouwde Casting Such A Thin Shadow. Andere sterke nummers zijn A Moment Suspended In Time waarin ondanks het schreeuwen een goeie melodielijn aangehouden wordt en You're Ever So Inviting. Soms gaat het vele schreeuwen wat vermoeien, maar gelukkig brengt de band door de al eerder genoemde experimenten de broodnodige afwisseling bij hun teenage angst gebrul