12-12-2006 @ 09:26
door Sicco Roukema
Trivium "The Crusade"
(Roadrunner / CNR entertainment)
Voor mij is Trivium een muzikale trip to memory lane. Geen band in de wereld die albums aflevert die Metallica had kunnen maken na Master Of Puppets. Niet Mastadon is de opvolger van Metallica, maar Trivium. De stem van Matthew Kiichi Heafy nadert die van James Hetfield zeer op dit nieuwe album angstig dichtbij. Met de ogen dicht denk je bij het eerste nummer dat Metallica weer op het oude pad is. Trivium is een band die met haar vorige album een gat sloeg in de new wave of American metal. Ascendancy bracht hun echt een legioen aan fans. Hoe zouden die reageren op The Crusade? De band heeft haar liefde voor Metallica nooit onder stoelen of banken gestoken, maar ditmaal gaan heel ver. Soms lijkt het of Hetfield zelf zingt. The metalcore die nog wel op het vorige album stek vertegenwoordigd was is in zijn geheel verdwenen en met The Rising laten ze hun oude fans helemaal een rolberoerte krijgen. Deze jaren 80 hardrock track staat mijlenver van hun oude geluid af.. Eerlijk gezegd heb ik moeite een oordeel te vestigen over deze plaat. De songteksten zijn vaak tenenkrommend, maar de tracks op zich zijn zeker niet slecht. Je kan ze ook niet slecht vinden, want dan zou je Metallica ook afbranden. Muzikaal vind ik dit album beter te pruimen dan hun vorige. Het is veel meer metal, de solo's zijn mooier en beter opgebouwd, alleen het is zo onorgineel als de pest. Een band die klinkt als het beste van Metallica, is die goed of gewoonweg sneu?
Killswitch Engage "As Daylight Dies"
(Roadrunner / CNR Entertainment)
Killswitch Engage kan inmiddels ook al een gerenommeerde band genoemd worden en ze hebben de vernieuwingsdrang dan ook achter zich gelaten. Veilig nestelen ze zich in het geluid wat ze al drie albums maken. Versplinterende riffs, nekbrekende snelheid, logge ritmes, geschreeuw en melodie worden moeiteloos in elkaar gesmeed. Met hun tweede major release The End Of Heartache leverde de band wel een klasse plaat in het metalcore genre af. Bij beluistering van As Daylight Dies, zal die tweede nog steeds de geschiedenis in gaan als hun beste. Dat neemt niet weg dat dit nieuwe schijfje ook een knaller is en dat mensen die hun vorige album goed vonden ook zeker in de buidel moeten gaan tasten voor As Daylight Dies. De band is nu éénmaal veel beter dan anderen in het genre, maar de verassing is er af. Het klinkt zoals het moet klinken. Mijn favorieten zijn Break The Silence, Daylight Dies en My Curse.
Norma Jean "Redeemer"
(Century Media / EMI)
Als Ross Robinson aan de knoppen heeft gezeten komt het meestal wel goed. Zo ook met Norma Jean. Het chaotische gebeuk is met dit nieuwe album in banen geleid en klinkt gecontroleerd. De songs zijn korter en compacter dan voorheen, maar wel harder. En het mooie is dat er voorzichtig zelfs wat melodielijnen aan worden toegevoegd. Kortom, de band is er met sprongen op vooruit gegaan en weet zich nu een onderscheidend geluid te geven. Nog steeds klinkt het allemaal bikkelhard en lomp, maar het bandgeluid is eenduidiger geworden zonder eentoniger te klinken. Dat is knap. Ik hoor een beetje Deftones op hun bruutst er doorheen en verder natuurlijk Blotch. Redeemer is een heftige cd die aan komt als een keiharde dreun op je neus
DVD
Rammstein "Volkerball"
(universal music)
In een schitterende uitvoering ligt de Rammstein dvd Volkerball voor me. 2 dvd's en een cd. Dvd 1 behandeld drie live shows . Nimes, Londen, Tokyo en Moskou. Op de laatste na allemaal geschoten in eind 2005. Dit levert zoals verwacht spectaculair beeldmateriaal op vol vuur, ontploffingen en machinale riffs. De Moskou opnames komen uit 2004 en is een mix tussen sfeer impressies en optreden (vooral de chicks op het podium zijn de aandacht waard!). Doordat het meerdere shows zijn waarvan die in Nimes zeer uitgebreid in beeld is gebracht, laten de andere opnames overlappingen zien in songs. Maar gelukkig zijn de verschillende shows anders gefilmd waardoor het toch wel weer mooie beelden oplevert. De andere dvd is een docu met interviews over de show met de bandleden en een docu over het maken van het Reise Reise album. Aardig, maar het geheel draait gewoonweg om de schitterende live dvd