ZWARE AANRADERS WEEK 12

19-03-2007 @ 22:35

door Sicco Roukema

 

Machinehead "The Blackening"
(Roadrunner / CNR)
 De promo van de nieuwe Machinehead staat al weken onafgebroken te spelen op mijn mp3 speler. Voor een groot liefhebber van metal medio jaren 80 is The Blackening een must. Het doet oude tijden herleven zonder uitgekauwd te klinken. Ik durf bijna te beweren dat Flynnt zijn debuut eindelijk heeft overtroffen. Clenching The Fists Of Dissent opent het album op weergaloze wijze. Meer dan 10 minuten hang je met je bek open. Wat een opbouw, wat een riffs, wat een solo's! De uitstekende en inspireerde trash metal riffs vliegen om de oren en ik heb mijn Vio-lence platen weer uit de kast gehaald. Het is zeer lang geleden dat ik zo genoten heb van een metal album. Het gevoel van eindeloos een Lesson In Violence van Exodus draaien, of een Kill 'em All, of Sceptic Apocalypse van Agent Steel. Wie had gedacht dat Machine Head nog eens zo'n album zou afleveren. Dit is een les in metal en hoe je je invloeden met respect kunt laten doorklinken zonder te recyclen. Wat een prestatie!

Manowar "Gods Of war"
(Magic Circle)
 De eerste vier Manowars behoren tot mijn favoriete albums. Daarna ben ik de band uit het oog verloren. Nu kreeg ik de nieuwe weer eens opgestuurd. Het is wellicht een wat zielige vertoning. 4 dik veertigers in ridderpakken met dito teksten. Ach, je kunt het ook waarderen. Manowar is een volhardende band. Na een veel te lang klassiek stuk en nog eens een spoken word gedeelte knalt het geweld eindelijk los met King Of Kings. Een typische snelle Manowar rocker. Zo staan er nog een paar op, maar echt schokkend is het allemaal niet meer. Het is voornamelijk herkauwen van oude ideeën en veel te veel intermezzo's. Aan mij blijkt het niet meer besteed.

The Ataris "Welcome The Night"
(Isola Recordings / Rough Trade)
 Melancholie was altijd al te horen in de liedjes van The Ataris, maar nooit zo als met hun nieuwe en vijfde album. De vrolijkheid is voor een groot gedeelte weg en af en toe klinkt de band als jaren 80 wave. Radiohead en Depeche Mode klinken ditmaal door. Vervelend? Nee, maar wel even wennen. De onbezorgdheid die ze vroeger uitstraalden is misschien in het begin wel even een gemis, maar ook op Welcome The Night staan erg mooie liedjes. Kris Roe heeft een mooie stem en dat tilt nu ook weer de liedjes naar een hoger plan. De koerswijziging kan toch als geslaagd beschouwd worden.