03-07-2012 @ 15:22
Met trots kondigt Lowlands aan dat het twee werken van Bill Viola zal presenteren in samenwerking met het Rijksmuseum: Fire Woman (2005) en Tristan’s Ascension (The Sound of a Mountain Under a Waterfall) (2005). Deze twee grote video- en geluidsinstallaties zijn afkomstig van het vier uur durende werk dat Viola maakte voor een productie van Richard Wagners opera Tristan und Isolde met een toneelbeeld van Peter Sellars, gedirigeerd door Esa-Pekka Salonen en gespeeld door het Los Angeles Philharmonic, die in 2004 in première ging in Los Angeles in 2004.
Beide installaties, die na elkaar vertoond worden, zijn te zien op een speciaal gemaakt LED-scherm op een eiland in Lake Lowlands. Daar kunnen bezoekers van het festival na zonsondergang de werken bezichtigen vanaf een speciaal platform. Nu de werken niet langer deel uitmaken van de opera zijn de installaties twee afzonderlijke werken geworden. Wagners muziek heeft plaats gemaakt voor het bekende geluid van Viola, dat soms stil omgevingsgeluid is en soms luid en intens, zoals de razende vlammenzee van Fire Woman, of het omhoog stortende water in Tristan’s Ascension.
In Fire Woman zien we het donkere silhouet van een vrouwenfiguur die voor een muur vol vlammen staat. Na een aantal minuten beweegt ze zich langzaam naar voren, spreidt haar armen en valt in het water. Op het moment dat ze het oppervlakte raakt, wordt duidelijk dat ze in haar eigen spiegelbeeld is gevallen en blijkt de scène een omgekeerd beeld van de werkelijkheid te zijn. Het oppervlakte van de reflectie wordt verbroken en keert terug naar zijn meest essentiële vorm van golvende patronen van puur licht.
Tristan’s Ascension (The Sound of a Mountain Under a Waterfall) beschrijft de opstijging van de ziel na de dood naar de ruimte, als deze ontwaakt en door een waterval die naar boven valt wordt meegenomen. Het lichaam van een man ligt op een stenen tafel in een verder lege, betonnen ruimte. Druppels water worden zichtbaar; ze ‘vallen’ vanaf de grond omhoog, de ruimte in. Wat begint als een zachte regen wordt spoedig een bulderende watermassa die met kracht het slappe lichaam van de man naar boven voert.
Wim Pijbes, directeur van Het Rijksmuseum: ‘Op weg naar de eigen heropening vam het compleet vernieuwde museum, is het Rijksmuseum trots zich te verbinden met Lowlands en als presenting partner de installatie van Bill Viola mogelijk te maken.’
Festivaldirecteur Eric van Eerdenburg voegt daaraan toe: ‘Ik ben opgetogen dat we “de Rembrandt van de videokunst” als wereldprimeur naar Lowlands kunnen halen en daarmee buiten de museale wereld, op een open-air festival tonen.’
Bill Viola (1951) is een invloedrijke hedendaagse kunstenaar en een pionier op het gebied van de videokunst. Hij is essentieel geweest voor het tot volle wasdom komen van de videokunst als een belangwekkende moderne kunstvorm. Daarmee heeft hij in belangrijke mate bijgedragen aan de ontwikkeling van de techniek, de inhoud en het historisch belang van deze kunstuiting. Al twintig jaar lang maakte hij video’s, architecturale video-installaties, geluidsinstallaties, elektronische muziekperformances, video-installaties op het platte vlak en videowerken voor de televisie.
Viola’s videowerken zijn totaalbelevenissen die de kijker omhullen met beeld en geluid. Zijn werken gaan over algemene menselijke ervaringen – geboorte, dood, het bewustzijn – die hun oorsprong vinden in zowel de Westerse als de Oosterse kunst en ook in spirituele tradities. Doordat Viola gebruikt maakt van de interne taal van subjectieve gedachten en collectieve herinneringen spreken zijn video’s een groot publiek aan en geven de kijker gelegenheid om het werk heel direct, en op een persoonlijke wijze, tot zich te nemen.
Tijdens de 46e Biënnale in Venetië, in 1995, vertegenwoordigde Bill Viola de Verenigde Staten. Zijn werk is verder te zien geweest op grote solotentoonstellingen, onder meer in het Whitney Museum of American Art (waar het in de periode 1997-2000 op vijf verschillende locaties te zien was), het Mori Art Museum in Tokio (2006) en het Palazzo delle Esposizioni in Rome (2008). Hij ontving talloze onderscheidingen, waaronder de John D. and Catherine T. MacArthur Foundation Fellowship in 1989. Daarnaast mocht hij meerdere eredoctoraten in ontvangst nemen, waaronder die van de Syracuse University (1995), The School of the Art Institute of Chicago (1997) en het Royal College of Art, Londen (2004). Ook is hij lid van de American Academy of Arts and Sciences (2000) en werd hij in 2006 onderscheiden als Commandeur des Arts et des Lettres in Frankrijk, ontving hij de Catalonia International Prize in 2009 en de Japan Art Association’s Praemium Imper iale in 2011. Met Kira Perov, de partner van Viola en uitvoerend directeur van de Bill Viola Studio werkt hij al sinds 1979 samen.
De video van Tristan und Isolde werd gemaakt door de Bill Viola Studio met behulp van subsidie van de Los Angeles Philharmonic Association, de Opéra National de Paris, het Lincoln Center for the Performing Arts, de James Cohan Gallery te New York en de Haunch of Venison Gallery in Londen.
Voor meer informatie over Bill Viola: http://www.billviola.com/
A CAMPINGFLIGHT TO LOWLANDS PARADISE
17 + 18 + 19 augustus 2012
Evenemententerrein Walibi Holland Biddinghuizen
UITVERKOCHT
http://www.lowlands.nl/