23-02-2006 @ 10:03
door Sicco Roukema
Be Your Own Pet "Be Your Own Pet"
(Xl Recordings / V2)
De bandnaam deed me wat denken aan "I Wanna Be your Dog" van The Stooges. Waarom weet ik niet, ik had nog niet het album geluisterd of de bio gelezen. Maar ik zat er niet ver naast. Muzikaal is dit namelijk ook zeer primitieve garagerock. Dit gezelschap rammelt lekker aan alle kanten, maar weet wel in iedere track een zeer pakkend en opzwepend ritme neer te leggen. Zangeres Jemina Pearl krijst en kirt als een krolse kat terwijl gitarist Jonas Stein furieus en uiterst zenuwachtig gitaarwerk eronder plaatst. Hoe verder de plaat vordert hoe meer ik van de ene verbazing in de andere val. Wat is hier aan de hand?? "Let's Get Sandy" is pure hardcore punk zoals de Suicidal Tendencies en Circle Jerks dat op hun eerste deden, "Oktober, First Account" is een klasse bijna Britpop achtige track, terwijl andere liedjes weer aan de Yeah, Yeah, Yeahs doen denken. Duidelijk is dat er niet alleen country uit Nashville komt. Kompleet uitgeput ben je na beluistering van deze plaat. The Arctic Monkeys zijn er bejaarden bij. De super jonge gasten geven een nieuwe dimensie aan energiek. Wereld debuut
Nixon Now "Altamont Nation Express"
(Electrohash / Sonic Rendezvous)
Goede garagerock komt niet alleen uit Australi, Scandinavi of Amerika. Ook Duitsland blijkt zijn steentje te kunnen bijdragen. Nixon Now maakt indruk vanaf de eerste klanken. Lekker vet hakkende garageriffs in liedjes van drie minuten. Damn, Revolver opent ijzersterk. Vet gitaarwerk, lekkere solo's, stompende bas en drums en wat een strot heeft Andi Schmidt. Dit is gitaarrock zoals we het willen horen. Zelfs met de covers gaan deze Oosterburen niet op hun bek. De godsgruwelijk ruige versie van Car Wash mag er zijn en ook met Thin Lizzy's The Rocker wordt met "respect" omgesprongen. 15 nummers feest is het op Altamont Nation Express, niet 1 misser te vinden en de vuige productie doet de band alle eer aan die ze verdient.
Red Light Rippers "Nobody Likes A Rat"
(Fading Ways Music / Sonic Rendezvous)
Rioolrockers uit Canada die het genre met zoveel respect behandelen dat iedere noot voorspelbaar wordt. De productie had naar mijn mening wel wat vetter gemogen. Dat had de band meer goed gedaan. Nu klinkt alles een beetje tam en dat is jammer want aan de songs hoor je af dat de band is live ongetwijfeld behoorlijk rockt. Op CD kunnen ze echter niet blijven hangen en gaan ze het ene oor in en het andere uit.