19-02-2016 @ 20:17
Het eerste solo album van de Roermondse singer-songwriter Gé Reinders, release 26 februari 2016, is meteen een dubbelalbum geworden. Wellicht gaat dit tegen de trend in, maar Reinders heeft zó veel inspiratie dat hij zijn nieuwe liedjes niet kwijt kon op één album. Op de CD ‘Plat’ staan 12 Limburgse songs van een 62 jarige die met relativerende verbazing kijkt naar zijn leven. De tien Engelse liedjes van de tweede schijf ‘Songs for Toni’ schreef Gé voor Toni Willé, de zangeres van de band Pussycat. Deze twee lijnen trekt hij ook door in het theaterprogramma SOLO, waarin hij voor het eerst alleen op de bühne staat. Tijdens de eerste try outs, toen het album al in productie was, ontstonden er nóg twee liedjes. Gé vond dat deze nummers persé bij de tour én het album hoorden en heeft ze daarom als een bonussingle uitgebracht.
In het verleden heeft Gé albums opgenomen met bands en met blaas- en symfonieorkesten. Op dit album wilde Reinders een nieuwe uitdaging aangaan en verkennen of hij het ook kon opnemen in zijn eentje. Bij 21 van de 24 liedjes bespeelt hij alle instrumenten en neemt hij alle zangpartijen voor zijn rekening. Gé zegt hierover: Omdat ik dit seizoen in het theater alleen op de bühne sta, wilde ik ook de CD in mijn eentje maken. Het is een nieuwe kick om nu alles echt hélemaal in eigen hand te hebben.
Dubbel CD 'Plat & Songs for Toni' plus bonussingle
Toni Willé zong met haar zus Betty al koortjes op Gé’s eerste Engelstalige album 'Homecoming'. In 2012 trad Reinders weer met haar op en hij was nog steeds onder de indruk van haar stem. Sinds die tijd is hij liedjes voor haar gaan schrijven. Gé: Heerlijk vond ik het om te proberen vanuit het standpunt van een ervaren vrouw te schrijven. Het voelde ook fijn om na twintig jaar weer in het Engels te zingen. Omdat bleek dat ik iets enthousiaster was dan dat Toni tijd had helaas, besloot ik de liedjes zelf op te nemen. Voor alle duidelijkheid: ik heb in deze songs mijn eigen hoofdpersoon, mijn eigen Toni gecreëerd. Voor alle duidelijkheid: ik heb in deze songs mijn eigen hoofdpersoon, mijn eigen Toni gecreëerd.
'Come on': Gé’s tegenhanger van ‘We’ve got to get out of this place’ van The Animals. 'Forever': Het slotnummer van het theaterprogramma. Toni vindt, tot haar grote verrassing, op latere leeftijd nog de grote liefde. 'Someone should mow the lawn': Sommige zaken zijn emotioneel zó overweldigend dat Toni er niet over kan praten en in futiliteiten blijft hangen. 'One day a week': In tegenstelling tot veel van haar vriendinnen beperkt deze oma haar bezigheden met de kleinkinderen tot één dag per week. 'One man': Toni heeft in haar leven te maken gehad met overspel maar is ook de minnares geweest van een getrouwde man. Beide situaties maken niet gelukkig. 'Sometimes I’m startled awake': Er moest een bluesnummer op het album komen want Toni Willé kan dat prachtig zingen! Op dit akkoordenschema is Gé erg trots. Nog steeds vindt hij nieuwe manieren om erover te soleren. 'Oh no, it’s my luck again': Toni is gevallen voor de enige monogame getrouwde man ter wereld. 'Can’t get you out of my life': Sociale media kunnen asociaal voelen. 'I’m a woman': Is het paradoxale van versieren niet, dat een vrouw zelf wil bepalen hoe ze veroverd wil worden? 'I don’t believe': Over het gevoel dat een nieuwe vriend niet de nieuwe man kan worden, omdat hij nog steeds vastzit in zijn vorige relatie.
De Provinciale Zeeuwse Courant schreef in een voorbeschouwing: Het is Reinders ten voeten uit: enthousiast, oprecht, gedreven, een snufje nostalgie en met gevoel voor humor… Wellicht staat niet voor niets achter drie songtitels een vraagteken. Hoe ouder Gé wordt des te meer veranderen zekerheden in vragen. ‘Lang langsaam daag’: Zo ziet Gé zijn dagen graag voorbij gaan. ‘Noe begriep ich ‘t’: Eén van de drie liedjes die niet solo zijn. Geschreven en opgenomen met de Vlaams-Nederlandlandse band Drive like Maria. ‘Remunj of Remuunj’: Een loflied op Roermond waarvan sommige inwoners met elkaar bekvechten over hoe je haar naam moet spellen. ‘Köp’: Geschreven voor de opening van de indrukwekkende tentoonstelling ‘Onherstelbaar Heel’ met schilderijen van Ward Windhausen. ‘Waem blieft d’r nag biejein?’: In 2014 gingen volgens het CBS 35.409 echtparen uit elkaar na een huwelijk van gemiddeld 14,8 jaar. ‘Tungeler Walle‘: Voor Natuurmonumenten mocht ik op een dinsdagmorgen meelopen met boswachter Toon in dit prachtig gebied bij Weert. ‘Waat duit Brinsley Schwarz noe?’: Gé vraagt zich af wat zijn muzikale jeugdheld nu nog doet? Het antwoord staat op de bonussingle. ‘Heerlikke óngersjied’: Duet met Susan Seegers over de eeuwige menselijke drijfveer. ‘Waem had ooit gedach’: Reinders had nooit gedacht dat hij, die nooit een voldoende had voor gymnastiek, ooit zou vallen voor een sport. Van de 386.327 Nederlandse golfers staat hij nu echter op plaats 38.837. (Bron: golf.nl). ‘Bambi’: Een liefdevolle waarschuwing voor een jonge zangeres. ‘Sónger mich’: De conclusie na twee sabbatsjaren is dat de wereld gewoon door draait. ‘Laot os drinke’: Het afsluitende loflied op het leven.
'Volg dien hert (korte versie)': Toen Gé en regisseuse Jessica Borst, die ook werkt met o.a. Sara Kroos en Pieter Derks, repeteerden voor zijn theaterprogramma SOLO vonden ze allebei dat er nog één lied ontbrak. Namelijk een nummer dat het conflict bezingt dat Reinders had met zijn moeder omdat hij muzikant wilde worden. Deze clash is een van de lijnen in de voorstelling. Diezelfde avond schreef Reinders ‘Volg dien hert’. Volg je hart. Reinders: Ik voelde tijdens het schrijven al de kracht van dit lied. Het was moeilijk te zingen zonder zelf geraakt te worden. Bij de eerste try out was meteen duidelijk dat dit hét lied van de voorstelling is geworden. Het thema spreekt blijkbaar veel mensen aan.
'Waat duit Brinsley Schwarz noe?' m.m.v. Brinsley Schwarz (Wat doet Brinsley schwarz nu?): Gé was in de jaren'70 groot fan van de band Brinsley Schwarz. Als die naam u niets zegt, dan kent u wellicht wel hun bassist Nick Lowe die als soloartiest hits heeft gehad. Zij speelden veel in Nederland en Reinders ging vaak kijken. Hij was dol op hun meestal opgewekte, korte songs met pakkende, meerstemmige refreinen. Toen hij onlangs in Düsseldorf een album van ze vond schreef hij dit lied en nam het op. Alle instrumenten speelde hij zelf. Toen de CD al af was kwam hij echter in contact met gitarist Brinsley Schwarz, die tot Gé’s verbazing wel wilde mee spelen. Gé kon deze kans niet laten schieten en besloot een compleet nieuwe versie op te nemen. Onlangs is hij dus naar London gereisd. Dit is een zeer interessante productie geworden. Wouter Budé, de succesvolle jonge producer van o.a. Navarone en Orgelvreten, drumt, Sophie van Schaik, die speelt met o.a. Krystl en Eefje de Visser, speelt de bas en James Hallawell, producer van o.a. Trijntje Oosterhuis, is te horen op Hammond. Brinsley, die nog steeds toert met Graham Parker, speelt te gek gitaar en zingt zelfs koortjes in het Limburgs en geeft dus zelf antwoord op de vraag die in de titel wordt gesteld.
‘Volg dien hert (lange versie)’.
check de tourlijst via deze link