14-02-2007 @ 22:28
Thé Lau: ‘Afgelopen zomer hebben drie ex-Scene leden met mij meegespeeld, zij het op verschillende festivals. Otto ging als vanouds geweldig tekeer, Emilie produceerde haar karakteristieke pulserende basgeluid en Jeroen klonk alsof hij bij U2 inviel, ronkend, zwaar. Later vroeg Jeroen me of ik wilde overwegen nog een keer met The Scene te toeren. Hij had een ‘onaf gevoel.’ Dat, en het feit dat spelen met alledrie wederzijds een kick was, deed me besluiten Jeroen te bellen. OK, laten we de koppen bij elkaar steken om te kijken wat iedereen ervan vindt.
Het enthousiasme bleek groot. Niet alleen bij Jeroen, Emilie en Otto, maar ook bij vrienden die we ons plan toevertrouwden. Nadere inspectie van keerzijden leerden ons dat die er niet waren. Spelen van oud en vertrouwd repertoire? Absoluut! Er is niets mis met ‘Blauw’, ‘Open’, Rigoureus’, ‘Zuster’, ‘Samen’, ‘Iedereen is van de wereld’ etc. Welke optredens zullen we doen? Festivals! En een paar geliefde zalen, Paradiso. De AB. Zullen we een cd opnemen? Ja! Dezelfde songs. Misschien met gasten... Misschien nieuwe nummers... Dat soort zaken. Inmiddels weten we dat het enthousiasme groot is. En dat we een juist besluit hebben genomen. OK, we doen het!’
met:
Emilie Blom van Assendelft – bas
Jeroen Booy – drums
Otto Cooymans – toetsen
Thé Lau – zang, gitaar
Label: V2 Records
Boekingen: NL – Agents After All, Lesley Grieten / BE – Garifuna, Kris Eelen
NIEUWS:
De cd-opnames zijn begonnen, de release staat gepland half mei.
Concerten in Paradiso Amsterdam en AB Brussel staan gepland.
Houdt de festival affiches Zomer 2007 in de gaten!
The Scene – biografie 1979-2002
De Amsterdamse rockband The Scene werd opgericht in 1979 door Thé Lau (die toen al een lang en rijk muzikaal leven achter de rug had. In de jaren ’70 aanvankelijk als gitarist. Eerst in de Neerlands Hoop Express, later in de country rockband Music Garden).
The Scene wordt gekenmerkt door een compacte sound die goed gedijt in de nadagen van de punk en de new wave. De groep wordt een van de meest optredende bands in Nederland. En terecht, want slechts weinig bands brengen korte popsongs met zo veel intensiteit op het podium.
Begin 1980 wordt The Scene in OOR uitgeroepen tot Nederlands beste band-zonder-plaat. Die plaat verschijnt uiteindelijk eind ’80. Toen al met de typerende ingrediënten: hypnotiserende composities, strak swingend ritme onder hoekige gitaarakkoorden en vooral Lau’s rauwe, hese stemgeluid. Maar het succes van de band taant. Onder andere door de vele bezettingswisselingen en omdat de bandleden liever uitbetaald worden dan dat er gespaard wordt voor een nieuw album. Het duurt tot 1985 voordat de eigen beheer LP 'This Is Real' verschijnt, gevolgd door een aantal eigen beheer singles (o.a. ‘S.E.X.’, ‘Ritme’).
In 1988 verschijnt het album ‘Rij Rij Rij’ (met de klassieker ‘Het werk van God’). De weg voor de grote doorbraak is geplaveid.
In 1990 verschijnt het album 'Blauw'. Het album zowel als de singles ‘Blauw’ en ‘Iedereen is van de wereld’ worden een grote hits. Klassiekers zijn het nu. Voor 'Blauw' kreeg The Scene de eerste Edison.
1991: Voor het eerst sinds 10 jaar speelt er weer een Nederlandse band op Torhout/Werchter: THE SCENE!
(...) 'Ik heb vannacht gedronken en gezien / hoe geen vrouw ooit krijgt wat ze verdient.' Die gezongen zin heeft zich als een teek in duizenden geheugens vastgezogen.' (HUMO)
The Scene wordt een niet weg te denken factor in de popmuziek.
In 1992 volgt een Edison voor de cd 'Open', de band is het hoogtepunt op Parkpop in Den Haag. Het succes kan niet op. Gouden platen, platina platen volgen.
In 1997 ontvangen ze een Gouden Harp. Uit het juryrapport:
(...)’ Het succes van The Scene is de bekroning van ruim vijfentwintig jaar ploeteren in de Nederlandse popmuziek. De kwaliteiten van oprichter Thé Lau en van de groepsleden zijn nog lang niet uitgeput. Maar een moment om dat te markeren is nooit weg, vandaar dat The Scene op een belangrijk moment in hun carrière zeer verdiend met een Gouden Harp bekroond wordt. (...) toont aan dat de ontwikkeling van de muziek van Thé Lau en The Scene nog lang niet is afgerond. De meeste nummers geven blijk van een nieuwe aanpak van de harde en romantische kanten van de rockmuziek met vaak scherpe contrasten tussen couplet en refrein.’
Songs, meegezongen door een hele generatie Nederlanders en Belgen die opgroeiden in de jaren tachtig en negentig.
Al eerder, in 1996 start Thé Lau een solo-carrière naast The Scene. Anders dan bij de rockconcerten van The Scene, legt hij het accent veel meer op de teksten. Hij wisselt moeiteloos tussen theater en rockpodium. Maar de rek is uit de band. Met het aanbreken van een nieuw millennium begint het te kriebelen. Thé Lau stopt uiteindelijk met The Scene in 2002 en gaat definitief solo...
Om in zomer 2007 wederom samen de rockpodia te bestormen...
Albums:
The Scene (‘80),
This is real (‘85),
Rij Rij Rij (‘88),
Blauw (‘90),
Open (‘92),
Avenue de la Scene (‘93),
Live (‘94)
Arena (‘96),
2 Meter Sessie (’97),
Marlene (‘98),
Rauw, Hees, Teder (‘00)
Bekroningen:
2 Edisons, Gouden Harp, Popprijs, NieuweRevu Eregalerij.