ZWARE AANRADERS WEEK 44

31-10-2007 @ 15:55

door Sicco Roukema

The Cult "Born Into This"
(Roadrunner / CNR ent.)
De hoogtij dagen van The Cult liggen ver achter ons. Nu de band daar zelf ook achter is lijkt het wel of ze weer lol hebben in het maken van muziek. De terugkeer van hun is na beluistering van Born Into This volledig gerechtvaardigd. Je hoort een band die zonder compromis gewoon datgene doet waar ze erg goed in is. Rocken! De band gaat terug naar de tijd van Electric en Sonic Temple en dat levert een prima album op. Eerste single, Dirty Little Rockstar laat horen wat voor lekkers The Cult te bieden heeft. Licks die regelrecht gejat zijn van de Stones anno jaren 80. Het pompt, het rockt en het luistert prima weg. Ook weer wat ballads, kortom alle vertrouwde Cult ingrediënten zijn terug.

Sodom "The Final Sign Of Evil"
(SPV / CNR ent.)
Ik kan me het moment nog goed herinneren toen ik bij Pop-eye in Alkmaar The Sign Of Evil kocht. Onmiddellijk fietste ik naar een vriend van me die hem toevallig ook net gekocht had. De hele dag hebben we vervolgens die 5 tracks gedraaid. Na de eerste 12’ van Hellhammer was dit toch wel weer een juweeltje.
The Final Sign Of Evil is deze EP + 7 bonus tracks, opnieuw opgenomen en nu dus als album (zoals volgens eigen zeggen ook oorspronkelijk bedoelt was). Na 23 jaar staan nummers als Witching Metal, Burst Command Till War (altijd al mijn favoriet geweest) en Outbreak Of Evil nog steeds als een huis. Als je me toen gevraagd had of ik Sodom zo’n lange toekomst had gegeven, had ik ongetwijfeld gelachen. Maar deze band heeft het toch zo lang vol gehouden. The Final Sign Of Evil laat duidelijk merken dat het in 84 de juiste beslissing was een EP uit te brengen ipv deze versie. De bonustracks halen het niet bij de al eerder genoemde nummers.

City Sleeps "Not An Angel"

(Trustkill / SPV / CNR ent.)

Not An Angel is het debuut voor het Amerikaanse gezelschap City Sleeps. De band bestaat al sinds 2005 en heeft getoerd met ondermeer Saliva en 3 Doors Down. Dit 5 tal levert in 36 minuten (wat niet veel is voor een album) een kijk in haar melodieuze keuken. Wat emo, wat stadionrock, maar vooral veel radio vriendelijkheid. Met Ely Dye heeft de band een zeer goede zanger in huis die een behoorlijk bereik heeft. Dat zorgt er voor dat nummers als Just Another Day wel erg goed in het gehoor liggen. Perfecte productie, stevig geluid en pakkende melodie. Alles is prima verzorgd (hoesje ziet er ook zeer mooi uit), maar echt spannend is het niet. Typisch voorspelbare rock die het in Amerika heel goed doet. Alle scherpe randjes zijn vakkundig weggepoetst en bij nummers als Be A Man springt het glazuur spontaan van je tanden. Mierzoet.

Moonspell "Under Satanae"
(SPV / CNR ent.)
Net als bij Sodom gaat het hier ook niet om een nieuw album maar om re-recordings van ouder werk. In het geval van Moonspell gaat het om de ep Under The Moonspell, de Anno Satanae demo en het eerste nummer van de band (Serpent Angel). Toen heetten ze nog Morbid God. Alle nummers van Under The Moonspell kenmerken zich door de donkere sfeer en invloeden uit folk en black metal. De 3 nummers van de Anno Satana demo zijn heel wat directer en meer metal gericht en datzelfde geldt voor Serpent Angel. Leuk dat dit nummer er op staat, want het laat onmiddellijk al de buitengewone kwaliteit van deze Portugezen horen. Ook dat nummer zit al ongehoord goed in elkaar. De opnames zijn allemaal goed opgepoetst en van uitstekende kwaliteit.

Devian "Ninewinged Serpent"
(Century Media / Rough Trade)
Na wat verschillende bandnamen te hebben geprobeerd, is ex-Marduk lid Legion uitgekomen op Devian. Met een ander ex-Marduk lid Emil Dragutinovic, Edge Of Sanity bassist Tomas Nillson, gitarist Joinus (Sargatanas Reign) en gitarist Markus Lundberg heeft hij toch wel wat relatieve zwaargewichten om zich heen verzameld. Dat valt ook meteen te horen op Ninewinged Serpent. De productie is uitstekend (lekker vol) en de composities zeer goed. Rauwe, zeer brute death / blackmetal met hier en daar zelfs wat trash metal invloeden. De band grijpt terug op de medio jaren 90 sound. Niet vernieuwend, wel erg goed

The Bones "Burnout Boulevard"
(Century Media / Rought Tarde)
The Bones hebben nog niet veel last van een burnout. Hun simpele punk ’n roll komt nog steeds gedreven uit de hoek. Pakkende songs, vol meezing refreinen. Meer rock ’n roll dan punk. Zeker niet de beste in het genre, maar met een pot bier in je hand is dit plaatje prima te genieten.