ZWARE AANRADERS WEEK 14
01-04-2009 @ 16:30
door Sicco Roukema
Master “Collection Of Souls”
(Displeased Records)
Displeased Records heeft besloten de eerste 3 Master albums weer opnieuw uit te brengen. Dat betekent dus weer in een mooie hoes met alle teksten, extra tracks en een interview. Het debuut bracht Displeased al uit en nu is het de beurt aan Collection Of Souls, het derde album dat al een lange tijd niet meer verkrijgbaar was. Duidelijk blijft bij deze band hoorbaar dat hun roots in de jaren 80 liggen en dat kwam met dit derde album wel weer heel duidelijk naar voren. De oude Death en voorloper van Death, Mantas sound klinkt in een aantal tracks goed door. Master liet andere invloeden doordringen binnen hun deathmetal grenzen. Deze plaat heeft dan ook een redelijke trashmetal sound. Als extra is de Final Word demo toegevoegd en de Cast The First Stone EP. Kortom wederom waar voor je geld.
The Rifles “Great Escape”
(Pias)
The Rifles bewijzen met hun tweede langspeler wederom tot de betere bands uit de UK te horen. Vanaf opener ‘Science In Violence’ is het duidelijk dat het debuut geen toevalstreffer was. De energieke rock die ergens tussen The Jam en The Strokes zit dwingt je van begin tot eind mee te brullen met de pakkende refreinen. De ultra Britse tongval maakt het alleen maar leuker. De weg van het debuut wordt voortgezet, maar ditmaal lekker aangedikt met een rijke keur aan additionele instrumenten. Onweerstaanbaar leuk.
The Living End “White Noise”
(V2)
Roll On van het Australische The Living End is een album dat ik nog vreselijk 
veel draai. Een geweldig punkrock album met een eclectische sound. Toen ik het 5e studio album, White Noise in mijn cd speler had moest ik wel even wennen. ‘How Do We Know’ is een typisch Living End nummer en ook ‘Raise The Alarm’ komt zo uit de koker. Tot zover niets nieuws, maar ‘Kid’, ‘Sum Of Us’ en ‘White Noise’ laten een band horen die nieuwe horizons aan het ontdekken is. De band klinkt rustiger dan ooit en laat meer pop invloeden horen. Het springerige van vorige albums is er wat af en de sound is meer ‘volwassen’ geworden en meer dan ooit laat de band ook AC/DC invloeden horen. Het levert een goed en solide album op met natuurlijk weer meer dan briljant gitaarwerk van frontman Chris.
Obscura “Cosmogenesis”
(Relapse Records)
Duitse band met een beetje Hollandse trots. In de vorm van Jeroen Paul Thesselink (Pestilence) op bas. 50 minuten zeer technische deathmetal wordt er door deze oosterburen afgeleverd. Vergelijkbaar met Necophagist (daar komen andere leden uit) en Opeth (de breaks en sferische stukken). Het gitaarwerk is geweldig. De zeer mooie, melodieuze gitaarsolo’s wisselen de nekbrekende riffs welkom af. Tel daar allerlei zeer ingewikkelde maten bij op, belachelijk goed baswerk, blastdrums en een typische deathmetal “zang”. Imponerend werk.
Thursday “Common Existence”
(Epitaph)
Thursday zijn eigenlijk een beetje de godfathers van de emocore. Na het 
geflirt met succes middels twee albums op een major, is de band is terug bij een “kleiner” label . Het lijkt of de band zich daarom uitgeleefd heeft in een zo zwaar mogelijk album te maken dat sowieso niet zal scoren bij een major publiek. Flarden wave, shoegaze en vooral veel experiment met in de hoofdrol keyboard speler Andrew en de huilende stem van Geoff Rickly. Ik heb respect voor de durf van de band, maar het levert helaas niet alleen maar memorabele songs op.
[if gte mso 9]>